Een nieuwe week…
Vanmorgen werd ik wakker van het geluid van de regendruppels. “Bah” dacht ik bij mezelf en wilde eigenlijk nog diep onder de dekens kruipen. Maar het geblaf van onze jongste hondje maakte dat ik eruit moest. Snel schiet ik een joggingpakje aan. Buiten voel ik de koude waterdruppels op mijn gezicht. En ergens denk ik: “stiekem is dit toch wel lekker.” De stilte, de zachte druppels op mijn gezicht. Langzaam loop ik weer terug. Thuis maak ik een kop koffie en open ik mijn laptop. De regen heeft me zojuist inspiratie gegeven. Hoe leuk zou het zijn om een nummer Its raining men in zumba te verwerken. Voor de mensen die me kennen weten dat ik niet het reguliere nummer gebruik. Nee, melanie is anders en zo ook haar muziek. Ik stuur 2 bevriende dj’s een mailtje met verzoek om een toffe remix voor mij te maken, lekker uptempo zodat de hartslag lekker omhoog gaat. Met een glimlach klap ik mijn laptop weer dicht. Voor het eerst in lange tijd kijk ik met een glimlach vooruit. Niet alles is gelopen zoals ik het graag gezien had. Ik heb afgelopen 7 maanden niet een makkelijke tijd gehad met een borstkanker diagnose maar wel deze overwonnen. Volledige remissie en nu weer met 2 benen klaar voor het leven. Als iets is wat ik in deze periode heb geleerd dat wat je ook meemaakt je nooit moet opgeven en altijd vooruit moet kijken.
Vooruitkijken voor vandaag houdt nu maar in een lekkere muziekplaylist maken en bedenken wat voor lekker recept ik ga klaarmaken. Ik ben dol op alle wereldgerechten, pasta’s, eerlijk…eigenlijk kun je me overal wel voor wakker maken…
Deze nieuwe week wordt een heerlijke week … ik voel het.. en ik hoop dat ik met mijn zumba, mijn blogs en mijn recepten en mijn aanstekelijkheid je wekelijks meeneem…